Skip to contentSkip to left sidebar Skip to right sidebar Skip to footer

Muaj: Nëntor 2025

Shkolla “Naim Frashëri” në Elbasan hyn në fazën e transformimit, mjedise të reja për 730 nxënës

Shkolla “Naim Frashëri” në Elbasan do të jetë një nga kantieret e hapur, pjesë e investimeve për transformimin e infrastrukturës arsimore duke iu nënshtruar një rikonstruksioni total.

Ky investim i shumëpritur do të sjellë ndryshime thelbësisht pozitive për 730 nxënës që do të mësojnë në mjedise të reja me kushte bashkëkohore si dhe për 72 mësuesit që kontribuojnë çdo ditë në edukimin e brezave të rinj.

Rikonstruksioni total i cili do të nisë brenda këtij viti do të përfshijë ndërhyrje të thelluara në të gjithë strukturën e shkollës, duke garantuar siguri, komoditet dhe standarde moderne për një mjedis të denjë arsimor.

“Arsimi është themeli i të tashmes dhe të ardhmes, ndaj përmes këtij investimi dhe jo vetëm, po ndërtojmë më shumë mundësi për fëmijët dhe nxënësit e Elbasanit”, tha kryetari i bashkisë Gledian Llatja.

Prej më shumë se një dekade kjo shkollë kryente mësimin me dy turne dhe gjithnjë ka qenë kërkesë e kreut të bashkisë, duke lobuar në ministrinë dhe qeverinë për rikonstruksionin total të kësaj shkolle të vjetër në Elbasan, e cila ka nxjerrë breza të talentuar nxënësish për më shumë se 50 vite, duke ruajtur një muze të vyer me figurat që u kanë dhënë zë arsimit në Elbasan.

Shkolla “Naim Frashëri” e themeluar për herë të parë në vitin 1908 është një ndër institucionet më të hershme arsimore në qytetin e Elbasanit. Godina aktuale ku funksionon shkolla është ndërtuar në vitin 1967 dhe që prej asaj kohe ka shërbyer si një vatër e rëndësishme formimi për breza të tërë nxënësish. Me një traditë të gjatë dhe staf të përkushtuar pedagogjik, shkolla ka ruajtur një identitet të fortë arsimor, duke kontribuar ndjeshëm në edukimin e fëmijëve të qytetit. Brenda saj ndodhet edhe një kënd muzeal, që përkujton figurat më të shquara që kanë kontribuar në historinë e arsimit në Elbasan.

Me këtë rikonstruksion, ajo nuk do të jetë vetëm një shkollë moderne, por edhe një simbol i respektit për trashëgiminë dhe përkushtimit për të ardhmen.

Bashkia Elbasan asistencë falas për qytetarët në përdorimin e platformës e-Albania

Bashkia Elbasan vijon të qëndrojë pranë qytetarëve duke ofruar asistencë falas për përdorimin e platformës elektronike e-Albania, me qëllim lehtësimin e marrjes së shërbimeve publike dhe rritjen e aksesit në shërbimet digjitale.

Në të gjitha zyrat e bashkisë dhe njësive administrative, qytetarët që kanë nevojë për ndihmë në aplikime, plotësim formularësh apo procedura të tjera online, mund të marrin mbështetjen e nevojshme nga stafi i dedikuar, në mënyrë të sigurt, të saktë dhe pa asnjë kosto.

Veçanërisht, vëmendje e veçantë i kushtohet pensionistëve dhe shtresave në nevojë, të cilët shpesh hasin vështirësi me përdorimin e shërbimeve digjitale. Stafi i Bashkisë Elbasan është i angazhuar t’i udhëheqë hap pas hapi në çdo procedurë, duke garantuar që asnjë qytetar të mos mbetet pa shërbimin që i takon.

Kjo nismë është pjesë e angazhimit të vazhdueshëm të Bashkisë Elbasan për të ofruar shërbime më pranë qytetarëve, duke e bërë administratën lokale më të afërt, më efikase dhe më njerëzore. Kujdesi për qytetarët nuk është vetëm detyrë, por përgjegjësi dhe respekt.

Kosha të rinj për menaxhimin e mbetjeve, nisma e Bashkisë në të gjitha njësitë administrative

Bashkia Elbasan, nën drejtimin e Kryetarit Gledian Llatja, ka nisur një nismë të re që synon përmirësimin e cilësisë së shërbimeve publike dhe mirëmbajtjen e hapësirave të përbashkëta në të gjithë territorin e bashkisë.

Nëpërmjet Agjencisë së Shërbimeve Publike, ka filluar vendosja e koshave të rinj të mbeturinave në të gjitha njësitë administrative, si pjesë e planit të Bashkisë për rritjen e standardeve të higjienës urbane.

Kryetari i Bashkisë Elbasan, z. Gledian Llatja, ka theksuar se ky investim është pjesë e vizionit për një qytet më të pastër, dhe më të qëndrueshëm mjedisor. “Pastrimi dhe mirëmbajtja e hapësirave publike janë pjesë e një strategjie të gjerë për zhvillim të qëndrueshëm. Ne po punojmë çdo ditë që Elbasani të jetë një shembull në menaxhimin e mbetjeve dhe në ndërgjegjësimin qytetar për kujdes ndaj mjedisit,” u shpreh Llatja.

Bashkia Elbasan fton qytetarët dhe bizneset të bashkëpunojnë, duke hedhur mbetjet vetëm në vendet e përcaktuara dhe duke kontribuar së bashku për një mjedis më të pastër dhe të shëndetshëm për të gjithë.

Elbasani drejt furnizimit me ujë 24 orë në ditë!

Një nga objektivat më të rëndësishëm për qytetin e Elbasanit, furnizimi i qëndrueshëm me ujë të pijshëm 24 orë në ditë, po bëhet realitet falë investimeve të reja që po ndërmerren në këtë drejtim.

Në mbledhjen e fundit të Këshillit Teknik të Agjencisë Kombëtare të Ujësjellës-Kanalizimeve, është miratuar projekti “Rehabilitimi i rrjetit të ujësjellësit të qytetit të Elbasanit”, një ndërhyrje e rëndësishme që do të mundësojë përmirësimin e ndjeshëm të furnizimit me ujë për të gjithë qytetarët.

Ky projekt parashikon modernizimin e rrjetit ekzistues, uljen e humbjeve teknike, si dhe rritjen e cilësisë së shërbimit, me qëllim që çdo banor i Elbasanit të ketë ujë të pijshëm pa ndërprerje, 24 orë në ditë.

Në këtë mbledhje mori pjesë edhe Kryetari i Bashkisë Elbasan, z. Gledian Llatja, i cili vlerësoi miratimin e projektit si një hap të madh përpara në përmirësimin e jetesës së qytetarëve dhe forcimin e shërbimeve bazë që garanton bashkia.

Ai theksoi se Bashkia Elbasan do të vazhdojë të bashkëpunojë ngushtë me institucionet qendrore për të siguruar që çdo investim të sjellë ndikim real në përditshmërinë e komunitetit.

Me këtë projekt, Bashkia Elbasan po rrit standardet e shërbimeve publike dhe po e kthen qytetin në një model të qëndrueshëm, të pastër dhe me infrastrukturë moderne që i përgjigjet nevojave të çdo banori.

180 vullnetarë në aksion pastrimi në Fushë-Buall: Bashkia Elbasan dhe Organizata “Rrjedha” për një mjedis më të pastër.

Një aksion i gjerë pastrimi është zhvilluar në fshatin Fushë-Buall, në njësinë administrative Shushicë, ku rreth 180 vullnetarë janë bërë pjesë e nismës për pastrimin e përrenjve malorë.

Ky aktivitet u organizua në bashkëpunim mes Bashkisë Elbasan dhe Organizatës “Rrjedha”, që për herë të katërt ndërmerr veprime konkrete për mbrojtjen e rrjedhave ujore në zonat malore.

Përroi i Fushë-Buallit njihet si një nga zonat më të bukura dhe më të pasura me burime ujore, me potencial të madh turistik, por është prekur nga mbetjet që hidhen pa kriter nëpër përrenj, të cilat më pas përfundojnë në rrjedhën e lumit Shkumbin dhe në tokat bujqësore të Shushicës.

Kryetari i Bashkisë Elbasan, Gledian Llatja, gjatë aksionit tha se përveç pastrimit fizik, është ndërmarrë edhe një sesion informimi për banorët e zonës mbi rëndësinë e ruajtjes së mjedisit.

“Kemi nisur një fushatë ndërgjegjësuese që banorët të hedhin mbetjet në vendet e caktuara dhe jo në përrenjtë malorë. Falenderoj organizatën ‘Rrjedha’ për bashkëpunimin, sepse qëllimi ynë është t’i kemi të pastra të gjitha rrjedhat malore, në mënyrë që mbetjet e malit të mos përfundojnë në lumë e më pas në det. Kjo është një sipërmarrje që do ta vazhdojmë në të gjitha zonat malore”, u shpreh Llatja.

Në aksion morën pjesë edhe nxënës të shkollave të zonës, të cilët kontribuan në pastrimin dhe sensibilizimin e komunitetit për mbrojtjen e mjedisit.

Përfaqësuesja e Organizatës “Rrjedha” theksoi se bashkëpunimi me Bashkinë Elbasan dhe njësinë administrative Shushicë është pjesë e një projekti më të gjerë që synon ruajtjen e ekosistemeve ujore dhe promovimin e turizmit të qëndrueshëm në zonat malore.

“Ky është aksioni ynë i katërt në këtë territor. Synimi është të pastrojmë çdo përrua që derdhet në Shkumbin, duke reduktuar ndotjen dhe duke kthyer natyrën në gjendjen e saj të pastër”, u shpreh ajo.

 Nisma “Rrjedha” pritet të shtrihet edhe në zona të tjera të Bashkisë Elbasan në javët në vijim, me fokus te pastrimi i burimeve malore, edukimi mjedisor dhe përfshirja e sa më shumë vullnetarëve të rinj.

Lleshani, fshati i lashtë me histori dhe arkeologji të pasur


Në zemër të Shpatit, vetëm 15 km larg Elbasanit, fshihet Lleshani, një fshat me histori mijëvjeçare, ku natyra dhe trashëgimia kulturore bashkohen në një peizazh magjik. Nga rrënojat e kalasë së Gurit deri te legjendat e Dushkut të Lleshanit, çdo gur dhe çdo shteg flet për një qytetërim të lashtë që ka lënë gjurmë të pashlyeshme në historinë e Shqipërisë.

Lleshani shtrihet në një lartësi mbi 1200 metra mbi nivelin e detit, mes maleve që rrethojnë Elbasanin në lindje. Pozicioni i tij strategjik e ka bërë dikur një pikë të fortë mbrojtjeje dhe rezistence ndaj pushtimeve të huaja. Sipas burimeve historike, në këto anë është luftuar “vënçe”, ndërsa otomanët nuk arritën kurrë të shtrinin plotësisht regjimin e tyre.

Në majën shkëmbore ndodhen rrënojat e kalasë së Lleshanit, një fortifikim i lashtë që dëshmon për një vendbanim të hershëm me rëndësi strategjike dhe tregtare. Aty janë zbuluar fragmente qeramike dhe gurë të punuar, dëshmi të një aktiviteti të dendur që nga periudha e bronzit të vonë e deri në Mesjetë.

Rreth viteve 1500, në fshat u ngrit Kisha e Shën Mërisë, një monument i veçantë për arkitekturën dhe vlerën shpirtërore që mbartte. Përballë saj ngrihej kështjella ku gjenin strehë karvanet e rrugës antike “Via Egnatia” dhe pelegrinë të shumtë. Edhe pse sot kisha është në rrënoja, vendi mbetet i shenjtë dhe vizitohet çdo vit nga banorët dhe pelegrinët në fund të gushtit.
Pak para qendrës së fshatit, ndodhet Dushku i Lleshanit, një pemë e lashtë me histori të rrëfyer brez pas brezi. Sipas legjendës, aty u varros një foshnje e etur dhe e lodhur nga një familje udhëtarësh, dhe mbi varrin e saj u rrit filizi i dushkut që sot është monument natyre. Banorët e zonës ruajnë këtë histori si simbol të kujtesës, jetës dhe besës, duke e kthyer vendin në një pikë të dashur për vizitorët.

Në majën e kodrës ku sot qëndrojnë rrënojat e Kalasë, dikur lulëzoi një vendbanim ilir i fortifikuar, i datuar në shekullin XII para erës sonë, në epokën e bronzit të vonë. Në shtresat arkeologjike janë zbuluar elementë të periudhës së hekurit dhe gjurmë të një kulture të përbashkët me fiset ilire. Vendndodhja strategjike mes maleve të Shpatit dhe rrugëve që lidhin jugun me veriun, e bëri Lleshanin një nyje lidhjeje dhe tregtie që për shekuj bashkonte kulturat dhe njerëzit.

Kalaja e Gurit, e ndërtuar me blloqe të mëdha guri që edhe sot qëndrojnë të forta, ka qenë jo vetëm strehë mbrojtjeje, por edhe qendër kulti dhe tregtie. Brenda mureve të saj janë gjetur fragmentë qeramike, enë balte, gurë të punuar dhe objekte bronzi që dëshmojnë një jetë të organizuar qytetare dhe fetare. Në vitet ’70, gjatë gërmimeve arkeologjike, u zbulua një thesar i jashtëzakonshëm me rreth 3,000 monedha antike, të vendosura në dy enë bronzi. Monedhat i përkasin periudhave të ndryshme, nga qytete greke, ilire dhe romake, duke dëshmuar lidhje të gjera tregtare dhe kulturore. Mes tyre u gjet edhe një monedhë romake e vitit 61 para erës sonë, që ndihmoi studiuesit të datonin fshehjen e thesarit.

Materialet e gjetura përfshijnë gjithashtu figura terrakote që paraqesin kokën e lopes, simbol i pjellorisë , dhe objekte artistike, të cilat tregojnë se Lleshani ka qenë një qendër kulti, tregtie dhe arti. Cdo gur dhe çdo copëz qeramike flet ende me zërin e kohës, duke ruajtur kujtesën e një qytetërimi të lashtë që ka lënë gjurmë të pashlyeshme në historinë e Elbasanit dhe të gjithë Shqipërisë.

Një vizitë në Lleshan nuk është thjesht një udhëtim drejt një kalaje të vjetër, është një takim me fillimin e historisë. Kur ngjitesh në kodrën e Gurit dhe sheh horizontin e gjelbër të Shpatit, kupton pse ilirët zgjodhën këtë vend për të jetuar dhe për të adhuruar zotat e tyre. Në pranverë, pyjet mbushen me lule dhe aromë sherebele, ndërsa në vjeshtë gjethet e arta e kthejnë gjithë zonën në një tablo që flet me gjuhën e lashtësisë.

Gledian Llatja viziton qendrën e sapohapur për të moshuarit një model kujdesi dhe dashurie në komunitet

Bashkia Elbasan vijon angazhimin e saj për përmirësimin e cilësisë së jetës së moshës së tretë, me hapjen e qendrës së katërt multifunksionale të Kujdesit Ditor për të Moshuarit, një hapësirë e re që ofron kujdes, ngrohtësi dhe shërbime cilësore për komunitetin e të moshuarve.

Në këtë qendër multifunksionale ofrohen asistencë shëndetësore bazë, fizioterapi, këshillime sociale, si dhe aktivitete të ndryshme argëtuese që nxisin komunikimin dhe aktivizimin e anëtarëve. Hapësira është menduar si një shtëpi e dytë, ku çdo detaj është kujdesur për t’u ofruar pjesëmarrësve komoditet, ngrohtësi dhe respekt.

 Çdo ditë, punonjëset e qendrës kujdesen për matjen e tensionit dhe kontrollin e diabetit, ofrojnë çaj e kafe sipas dëshirës, ndërsa në ambientet e tjera zhvillohen seanca fizioterapie dhe aktivitete që sjellin buzëqeshje e energji pozitive.

 Falë programit dhe bashkëpunimit të Zyrës së Punës me UNDP Albania, të rinj të angazhuar janë bërë pjesë e këtyre qendrave, duke mbështetur stafin në ofrimin e shërbimeve dhe në gjallërimin e jetës sociale të të moshuarve. Ky bashkëpunim ndihmon në forcimin e solidaritetit ndërbrezor dhe krijimin e një komuniteti më të bashkuar.

Kryetari i Bashkisë Elbasan, Gledian Llatja, ka zhvilluar vizitën e tij në qendër, ku është takuar me të moshuarit dhe me stafin, duke ndarë me ta ide dhe iniciativa të reja për përmirësimin e mëtejshëm të shërbimeve.

 “Elbasani është qyteti i njerëzve me shpirt dhe traditë. Kujdesi për të moshuarit nuk është vetëm detyrim, por respekt për brezat që kanë ndërtuar këtë qytet. Synimi ynë është që çdo i moshuar të ketë një vend ku ndjehet i mirëpritur, aktiv dhe pjesë e komunitetit,” – u shpreh Kryetari Llatja gjatë vizitës.

Qendra e Kujdesit Ditor për të Moshuarit në Elbasan është shembull i përkushtimit të Bashkisë për ndërtimin e një modeli social gjithëpërfshirës, ku çdo brez gjen hapësirën dhe vlerën e vet në jetën e përditshme të qytetit.

Bashkia Elbasan ka paralajmëruar hapjen e edhe dy qendrave të tjera të këtij lloji brenda vitit, duke zgjeruar kështu rrjetin e kujdesit dhe mbështetjes për moshën e tretë në çdo lagje të qytetit.

Elbasani kujton Ditën Botërore të Gjuhës Rome

Para godinës së Bashkisë Elbasan u zhvillua sot një aktivitet për të kujtuar Ditën Botërore të Gjuhës Rome, një ditë që thekson rëndësinë e ruajtjes së gjuhës dhe kulturës rome si pjesë e trashëgimisë sonë të përbashkët.

Elbasani përbëhet nga një komunitet i gjerë rom, i cili prej vitesh kontribuon në jetën shoqërore, kulturore dhe ekonomike të qytetit. Në këtë kuadër, Bashkia Elbasan ka qenë gjithmonë e angazhuar në mbështetjen e projekteve dhe nismave që promovojnë përfshirjen sociale, diversitetin kulturor dhe ruajtjen e identitetit të këtij komuniteti.

Elbasani është i vetmi qytet në Shqipëri ku gjuha rome mësohet si lëndë mësimore në dy shkolla 9-vjeçare: “Hamit Mullisi” dhe “Abdyl Paralloi”, duke e kthyer këtë nismë në një shembull të mirë të ruajtjes së gjuhës dhe përfshirjes kulturore përmes arsimit.

Gjatë aktivitetit foli edhe mësuesi i gjuhës rome, Raxhi Rakipi, i cili theksoi rëndësinë e kësaj dite dhe vlerën që gjuha ka në ruajtjen e identitetit dhe kulturës rome.

Në vijim, u zhvilluan prezantime kulturore dhe aktivitete me nxënës, që përmes fjalëve dhe shprehjeve në gjuhën rome përcollën mesazhe sensibilizuese për ruajtjen dhe promovimin e kësaj gjuhe.

Ky aktivitet u organizua me mbështetjen e Bashkisë Elbasan dhe në bashkëpunim me përfaqësues të komunitetit dhe organizatave rome.

Kalaja e Elbasanit, 2000 vjet histori

Një udhëtim përmes 2,000 viteve historie në Kalanë e Elbasanit

Në mes të qytetit të Elbasanit, Kalaja ngrihet me krenari, duke ruajtur shekuj historie mbi themelet e saj. Muret e forta dhe kullat mbrojtëse flasin për një të kaluar të gjallë, ku çdo gur mban kujtime të betejave, tregtisë dhe jetës së përditshme të qytetit. Kalaja, e konsideruar një nga më të mëdhatë fushore në Ballkan, ofron një udhëtim ku vizitori ndjen bashkëjetesën e kulturave dhe kohëve të ndryshme, nga periudha Ilire dhe Romake, tek ajo Bizantine dhe Osmane.
Rrugicat e brendshme, portat historike dhe objektet brenda saj të çojnë hap pas hapi drejt vendeve që tregojnë trashëgiminë fetare, kulturore dhe urbane të qytetit. Kur e sheh nga afër, kupton se kjo kala nuk është thjesht një monument, është një udhëtim i gjallë përmes kohës, që lë tek çdo vizitor ndjesinë e madhështisë së së kaluarës dhe lidhjes së saj me jetën e sotme.

Porta Jugore: Hyrja në histori dhe dy çezmat e freskëta

Porta Jugore është hyrja kryesore e kalasë, ndërtuar mbi themele Bizantine, Arbërore dhe Ilire-Romake, dhe rimodeluar gjatë periudhës Osmane. Harku prej guri dhe tullash tregon arkitekturën ushtarake të shekullit XV–XVI dhe mban kujtesën e Rrugës Egnatia, ku pikërisht këtu kalonin karvanët që lidhnin Durrësin me Selanikun dhe Kostandinopojën.
Në këtë portë ndodhen edhe dy cezmat, që ofrojnë ujë të freskët çdo orë të ditës, duke i dhënë një gjallëri të veçantë kalasë, dhe ku vizitorët mund të ndalen për ta shijuar dhe përjetuar freskinë e tij.

Kulla e Sahatit: Simboli i Qytetit

Në mes të mureve të kalasë, Kulla e Sahatit ngrihet krenare, duke dominuar qendrën e Elbasanit.
E ndërtuar në shek. XIX, ajo shërbente si orientim për qytetarët dhe tregtarët.
Kulla ka formë katrore dhe në majë mban orën mekanike të punuar nga mjeshtër vendas.
Ajo përfaqëson fillimin e jetës urbane moderne në Elbasan.

Xhamia Mbret: Trashëgimi e besimit dhe artit

Xhamia Mbret, ndërtuar rreth vitit 1492 nga Sulltan Bajaziti II, është një nga xhamitë më të vjetra në Shqipëri. Kupola qendrore, minarja e hollë dhe afresket e brendshme tregojnë bashkëjetesën fetare dhe pasurinë kulturore të qytetit.

Rruga Egnatia: Gjurma e antikitetit

Rruga Egnatia, ndërtuar nga romakët mbi themelet ilire, kalon ende brenda kalasë. Kalldrëmet origjinale tregojnë se këtu kalonin tregtarë, ushtarë dhe udhëtarë, duke e bërë Elbasanin një qendër të gjallë komunikimi mes Perëndimit dhe Lindjes.

Shtëpia e Aleksandër Xhuvanit: Galeria e Arteve

Shtëpia e gjuhëtarit dhe arsimtarit të njohur Aleksandër Xhuvanit sot funksionon si Galeria e Arteve të Elbasanit. Ndërtesa ruan atmosferën tradicionale me oborr të gurtë dhe dritare druri, dhe ekspozon piktura dhe skulptura nga artistë vendas.

Shtëpia Muze e Kostandin Kristoforidhit

Kjo shtëpi muze prezanton jetën dhe veprën e rilindësit Kombëtar Kostandin Kristoforidhi, përkthyesi i parë i plotë i Biblës në shqip. Dorëshkrime, libra dhe objekte personale tregojnë trashëgiminë e tij gjuhësore dhe kulturore.

Kisha Shën Mëria dhe Banesa e Kongresit të Elbasanit

Në të njëjtin kompleks ndodhen Kisha Ortodokse e Shën Mërisë, Banesa ku u mbajt Kongresi i Elbasanit dhe varri i Kristoforidhit. Këtu u hodhën themelet e shkollës normale shqipe, duke shënuar një moment historik për arsimin dhe kulturën kombëtare.

Rrugicat dhe shtëpitë karakteristike

Vizita përfundon duke ecur në rrugicat me kalldrëm dhe shtëpitë tradicionale elbasanase. Ballkonet prej druri, dritaret e vogla dhe portikët e mbushur me lule krijojnë një atmosferë autentike, ku historia dhe jeta e përditshme bashkohen natyrshëm.
Kalaja fushore e Elbasanit nuk është thjesht një monument, por një dëshmi e gjallë e kulturës dhe shpirtit shqiptar. Udhëtimi përmes saj të lidh me 2,000 vite historie, duke ofruar një pamje të qartë të rëndësisë strategjike, kulturore dhe urbane të qytetit, dhe një përvojë të paharrueshme për çdo vizitor.

Kalaja nuk tregon vetëm historinë, ajo të fton të ndjesh, të imagjinosh dhe të mbash me vete magjinë e një vendi që ka jetuar përmes shekujve.

Bukaniku

Shpati në lartësi: Një udhëtim drejt majës së Bukanikut

Në zemër të Shpatit, vetëm pak kilometra larg Elbasanit, shtrihet Gjinari, porta drejt majës së Bukanikut dhe një nga udhëtimet më mbresëlënëse malore të kësaj zone.
Rruga nga Elbasani drejt Gjinarit është rreth 21 kilometra, një udhëtim i shkurtër me makinë që zgjat rreth 35 minuta. Rruga e ngushtë me kthesa të shumta e bën udhëtimin plot pamje mahnitëse. Pyjet e dendur, ajri i pastër dhe aromat e lëndinave të freskëta të japin ndjesinë se po hyn ngadalë në një botë tjetër, larg zhurmës së qytetit.
Në rreth 900 metra lartësi mbi det, ndodhet qendra e fshatit Gjinar, një prej zonave më të njohura malore të krahinës së Shpatit. Prej këtu nis udhëtimi drejt majës së Bukanikut, një shteg që përfshin rreth 5.7 kilometra në një drejtim dhe një disnivel prej 900 metrash, me majën që ngrihet në 1831 metra mbi nivelin e detit.
Fillimi i rrugës është i butë e i qetë. Kalon nëpër një pyll me pisha të larta që lëkunden lehtë nga era, ndërsa drita e diellit shpon kurorat e tyre dhe krijon rrugica të ndritshme mbi dhe. Aroma e rrëshirës dhe qetësia e pyllit e bëjnë çdo hap të këndshëm.
Në një pikë panoramike, Gjinarin e sheh si një fshat të vogël që humbet mes gjelbërimit, ndërsa përtej tij, fushat e Elbasanit duken si një qilim i shtrirë nën dritën e diellit. Është pamja e parë që të bën të ndalosh për të vlerësuar madhështinë e natyrës.
Më tej, shtegu të çon drejt vendit të quajtur “te Sharret”, ku ndodhet një burim i mrekullueshëm uji që del nga shpatet e Bukanikut, aq i pastër dhe aq i ftohtë sa të zgjon çdo qelizë. Tingulli i ujit që përplaset mbi gurë i jep udhëtimit një ritëm të qetë dhe të harmonishëm.
Pas “Sharreve”, rruga bëhet më e pjerrët, duke kaluar nëpër një pyll mahnitës me ahe dhe pisha që krijojnë një korridor natyror plot hije e aromë druri. Në këtë pjesë, bora fillon të shfaqet, fillimisht në copa të vogla që shkëlqejnë nën diell, e më pas gjithnjë e më e dendur sa ngjitesh më lart. Shtegu bëhet më i bardhë dhe pamjet më madhështore, ajri i ftohtë e i pastër të jep forcë për të vazhduar.
Në rreth 1500 metra lartësi ndodhet Liqeni i Bukanikut, një perlë e fshehur e natyrës. Uji i tij i kthjellët reflekton majat përreth, ndërsa në buzë të liqenit bora shpesh qëndron edhe në pranverë. Ky është vendi ku ndien qetësinë absolute të malit, përpara ngjitjes finale drejt majës.
Segmenti i fundit është më i pjerrët, me rreth 330 metra disnivel, dhe kërkon durim e qëndrueshmëri. Maja e Bukanikut ngrihet në 1831 metra mbi nivelin e detit.
Nga këtu pamja është e mahnitshme, poshtë shtrihet Gjinari, përtej duken kreshtat e Shpatit dhe majat e Tomorrit që humbasin në horizont. Ajri është i ftohtë, i dendur dhe i pastër, ndërsa ndjesia që përjeton në majë është ajo e plotësisë dhe përbashkimit me natyrën.
Zbritja ndjek të njëjtin shteg, duke kaluar sërish pranë liqenit dhe pyjeve të bukura të Shpatit. Rrugës, bora nën diell fillon të shkëlqejë, pylli mbushet me aromën e tokës së lagur dhe ndien se çdo hap të ka çuar më afër një përvoje të rrallë.
Në kthim drejt Elbasanit, rruga përmes maleve duket më e qetë dhe më e lehtë. Brenda vetes mbart aromën e pyllit, tingullin e burimeve dhe kujtimin e një dite të kaluar mbi re, në majën e Bukanikut, aty ku natyra të kujton se bukuritë më të mëdha janë shpesh më afër nga sa mendojmë.
Në majën e Bukanikut, në 1831 metra mbi nivelin e detit, ndihesh sikur je shumë afër qiellit. Aty ku ajri është më i pastër dhe horizonti hapet pa fund, çdo frymëmarrje të kujton se qetësia e vërtetë gjendet në natyrë. Një vend ku koha ndalon dhe gjithçka përreth duket më e pastër, më e gjallë, më e afërt me shpirtin.
Nga këtu, kupton se Elbasani nuk është vetëm qendër historike, por edhe portë drejt lartësive që frymojnë qetësi.